माझी मायं
हंबरून वासराले चाटती जवा गायं
तवा मले तिच्यामंदी दिसती माझी मायं...दिसती माझी मायं
रे हंबरून वासराले..
आया बाया सांगत व्हत्या,
व्हतो जवा तान्हादुस्काळात मायेच्या माझे आटला व्हता पान्हा,पीठामंदी… पीठामंदीपीठामंदी पाणी टाकून मले पाजत जाय..तवा मले पीठामंदी दिसती माझी मायं....दिसती माझी मायं
रे हंबरून वासरले..
कण्या काट्या वेचायला मायं जाई रानीपायात नसे वाहन तिच्या,फिरे अनवाणीकाट्याकुट्या...रं काट्याकुट्याकाट्याकुट्यालाही तिचं मानत नसे पायंतवा मले काट्यामंदी दिसती माझी मायं... दिसती माझी मायं
रे हंबरून वासरले..
बाप माझा रोज लावी,मायेच्या मागं टूमनंबास झालं शिक्षाण आता,घेऊदे हाती कामंआगं शिकूनं शानं...गं शिकूनं शानंशिकूनं शानं कुठं मोठा मास्तर व्हणार हायंतवा मले मास्तरमंदी दिसती माझी मायं....दिसती माझी मायं
रे हंबरून वासरले..
दारू पिऊन मायेला मारी जव्हा माजा बापंथरथर कापे अन् लागे तिले धापंकसा ह्याच्या...रं कसा ह्याच्याकसा ह्याच्या दावणीला बांधली जशी गायंतवा मले गायीमंदी दिसती माझी मायं....दिसती माझी मायं
रे हंबरून वासरले..
नं बोलता बोलता एकदा तिच्या डोळा आलं पाणीसांग म्हणे राजा तुझी कवा दिसलं राणीनं भरल्या डोळ्यान...नं भरल्या डोळ्यानभरल्या डोळ्यान कवा पाहील दुधावरची सायंतवा मले सायीमंदी दिसती माझी मायं...दिसती माझी मायं
रे हंबरून वासरले..
गो म्हणून म्हणतो आनंदानं भरावी तुझी वटीपुन्हा एकदा जनम घ्यावा गं माये तुझ्या पोटीतुझ्या चरणी...गं तुझ्या चरणीतुझ्या चरणी ठेऊन माथा धरावं तुझं पायंतवा मले पायामंदी दिसती माझी मायं...दिसती माझी मायंरे हंबरून वासरले चाटती जवा गायंतवा मले तिच्यामंदी दिसती माझी मायं...दिसती माझी मायं
"आई" ची महती शब्दात मांडणे अशक्य आहे. परंतु या कवितेत आईची महती पुरेपूर वर्णिली आहे.
ही कविता मूळ हिंदीतील आहे. कवी श्री. नारायण सुर्वे ह्यांनी या कवितेचे मराठीत भाषांतर केले.
जितेंद्र जोशी ह्यांनी ही कविता "झी मराठी" वर झालेल्या "स्वरतरंग" ह्या कार्यक्रमात सादर केली तेव्हापासून हि कविता पुन्हा एकदा प्रसिद्धीच्या झोतात आली.
No comments:
Post a Comment