चिऊताई, चिऊताई दार उघड !
चिऊताई, चिऊताई दार उघड !
दार उघड , दार ऊघड,
चिऊताई, चिऊताई दार उघड !
दार असं लावून,
जगावरती कावून,
किती वेळ डोळे मिटून आत बसशील ?
आपलं मन आपणच खात बसशील ?
वारा आत यायलाच हवा,
मोकळा श्वास घ्यायलाच हवा !
दार उघड, दार ऊघड,
चिऊताई, चिऊताई दार उघड !
फुलं जशी असतात,
तसे काटे असतात;
सरळ मार्ग असतो,
तसे फाटे असतात !
गाणा~या मैना असतात ;
पांढरे शुभ्र बगळे असतात ;
कधी कधी कर्कश काळे
कावळेच फक्त सगळे असतात !
कावळ्याचे डावपेच पक्के असतील,
त्याचे तुझ्या घरट्याला धक्के बसतील !
तरी सुध्दा या जगात वावरावंच लागतं
आपलं मन आपल्याला सावरावंच लागतं !
दार उघड, दार ऊघड,
चिऊताई, चिऊताई दार उघड !
सगळंच कसं होणार
आपल्या मनासारखं ?
आपलं सुध्दा आपल्याला
होत असतं पारखं !
मोर धुन्द नाचतो म्हणुन
आपण का सुन्न व्हायचं ?
कोकीळ सुंदर गातो म्हणुन
आपण का खिन्न व्हायचं ?
तुलना करीत बसायचं नसतं गं,
प्रत्येकाचं वेगळेपण असतं गं !
प्रत्येकाच्या आत एक
फुलणारं फुल असतं ;
प्रत्येकाच्या आत एक
खेळणारं मुल असतं !
फुलणा~या या फुलासाठी,
खेळणा~या या मुलासाठी
दार उघड, दार ऊघड,
चिऊताई, चिऊताई दार उघड !
निराशेच्या पोकळी मधे
काहीसुध्दा घडत नाही !
आपलं दार बंद म्हणुन
कुणाचंच अडत नाही !
आपणच आपला मग
द्वेष करु लागतो !
आपल्याच अंधाराने आपलं
मन भरू लागतो !
पहाटेच्या रंगात तुझं घरटं न्हालं,
तुला शोधीत फुलपाखरु नाचत आलं !
चिऊताई ,चिऊताई,
तुला काहीच कळलं नाही !
तुझं घर बंद होतं,
डोळे असुन अंध होतं !
बंद घरात बसुन कसं चालेल?
जगावरती रुसुन कसं चालेल?
दार उघड, दार ऊघड,
चिऊताई,चिऊताई दार उघड !
दार उघड , दार ऊघड,
चिऊताई, चिऊताई दार उघड !
दार असं लावून,
जगावरती कावून,
किती वेळ डोळे मिटून आत बसशील ?
आपलं मन आपणच खात बसशील ?
वारा आत यायलाच हवा,
मोकळा श्वास घ्यायलाच हवा !
दार उघड, दार ऊघड,
चिऊताई, चिऊताई दार उघड !
फुलं जशी असतात,
तसे काटे असतात;
सरळ मार्ग असतो,
तसे फाटे असतात !
गाणा~या मैना असतात ;
पांढरे शुभ्र बगळे असतात ;
कधी कधी कर्कश काळे
कावळेच फक्त सगळे असतात !
कावळ्याचे डावपेच पक्के असतील,
त्याचे तुझ्या घरट्याला धक्के बसतील !
तरी सुध्दा या जगात वावरावंच लागतं
आपलं मन आपल्याला सावरावंच लागतं !
दार उघड, दार ऊघड,
चिऊताई, चिऊताई दार उघड !
सगळंच कसं होणार
आपल्या मनासारखं ?
आपलं सुध्दा आपल्याला
होत असतं पारखं !
मोर धुन्द नाचतो म्हणुन
आपण का सुन्न व्हायचं ?
कोकीळ सुंदर गातो म्हणुन
आपण का खिन्न व्हायचं ?
तुलना करीत बसायचं नसतं गं,
प्रत्येकाचं वेगळेपण असतं गं !
प्रत्येकाच्या आत एक
फुलणारं फुल असतं ;
प्रत्येकाच्या आत एक
खेळणारं मुल असतं !
फुलणा~या या फुलासाठी,
खेळणा~या या मुलासाठी
दार उघड, दार ऊघड,
चिऊताई, चिऊताई दार उघड !
निराशेच्या पोकळी मधे
काहीसुध्दा घडत नाही !
आपलं दार बंद म्हणुन
कुणाचंच अडत नाही !
आपणच आपला मग
द्वेष करु लागतो !
आपल्याच अंधाराने आपलं
मन भरू लागतो !
पहाटेच्या रंगात तुझं घरटं न्हालं,
तुला शोधीत फुलपाखरु नाचत आलं !
चिऊताई ,चिऊताई,
तुला काहीच कळलं नाही !
तुझं घर बंद होतं,
डोळे असुन अंध होतं !
बंद घरात बसुन कसं चालेल?
जगावरती रुसुन कसं चालेल?
दार उघड, दार ऊघड,
चिऊताई,चिऊताई दार उघड !
-मंगेश पाडगावकर
जगावर कायमच चिडलेल्या आणि जरा अबोल असलेल्या प्रत्येक स्त्री साठी ही कविता समर्पित आहे
ReplyDelete।।।
पाडगावकर सलाम तुम्हाला
।।।।
अभिजीत भिडे
पुणे
फक्त स्री नाही,कोणतीही व्यक्ती. चिऊताई हे रूपक आहै
DeleteMast
ReplyDeleteखूपच छान कविता
ReplyDeleteही कविता वाचली की मुक्ताईच्या ताटिंच्या अभंगांची आठवण येते.
ReplyDeleteस्तुत्य उपक्रम "थेट" चा ..हार्दिक शुभेच्छा हा उपक्रम
ReplyDeleteसुरू रहावा यासाठी.
इतकी गोड उभारी देणारी कविता आहे...💕
ReplyDeleteमाझी चिऊताई नो कॉमेंट्स म्हणते
ReplyDeleteन्यूनगंड असणार्यां , घाबरट व एकलकोंड्यां सर्वांसाठी ही कविता समर्पित आहे.
ReplyDeleteआजच्या विशेषतः शहरी जेष्ठाना सुद्धा हे काव्य प्रेरणा देऊ शकत. मंगेशजींना भावपूर्ण आदे्रांजली.. त्रिवार प्रणाम. 🙏🏻🙏🏻😊
ReplyDeleteहि कविता खूप छान आहे मला खूप आवडली
ReplyDelete